Ongeloof, verbazing en een triest gevoel

Ongeloof, verbazing en een triest gevoel

Namens de VVD had ik een motie over de eigen bijdrage voor scootmobielen
voorbereid. Tijdens de vergadering van 24 februari staakte de stemmen 12-12
waardoor ik hem nogmaals kon indienen in de laatste raadsvergadering van de
periode 2012-2014.

Met de intentie om wat te bereiken voor onze scootmobiel gebruikers heb ik
de motie ingebracht met steun van Ons Etten-Leur en bijval van Groen-Links. Er
lag inmiddels ook een pittige brief van de WMO-adviesraad over het onderwerp
eigen bijdrage en miscommunicatie.

De verkiezingen zijn nog maar net achter de rug en alle beloftes en dan met
name voor onze medemens worden onder het tapijt geschoven. De grote meerderheid
wilde de motie niet eens behandelen. Het CDA die altijd opkomt voor de zwakkere
in de samenleving vonden het niet nodig en volgens hun is er niets aan de hand.
APB en PvdA blijven kortzichtig achter het college aanhobbelen. Leefbaar
Etten-Leur met hun slogan, de mens eerst kan die ook wel in de prullenbak
gooien. D66 is teleurstellend en dit had ik van die liberalen toch echt niet
verwacht.

Kortom, het gene wat ik wilde bereiken, aandacht voor deze groep medemensen
is op een fiasco uitgedraaid. Ik had niet het gevoel bergen te kunnen verzetten,
maar dat partijen zoals CDA, APB, PvdA, D66 en Leefbaar Etten-Leur het onderwerp
niet eens wilde bespreken is in mijn ogen absoluut onbegrijpelijk.

De grootste verliezers zijn hier onze medemensen. Zij worden dus niet
serieus genomen. Zeer triest en ik had van deze ex-gemeenteraad meer
verwacht.